Dag 32, 23 Juni, Cacabelos - Samos, 73 km.

Deze keer eindelijk een fijne nachtrust gehad, alleen het gesnurk van Diny en Wim( ha ha), ons ontbijt bestond deze keer alleen uit een kopje thee en een droge donuts, was dus niks, dan maar op de fiets  naar wat anders zoeken onderweg. 5 km. verder lukte het wel gelukkig want het is maandag en dan zit alles dicht, en het was ook nodig want het zou een hele zware dag gaan worden dan moet je goed gegeten hebben. Wim had een goede nachtrust gehad en was helemaal fit na die enerverende dag gisteren voor hem dus hij kon er tegenaan gaan. Het begon al meteen met een klim van 6 km en 6% nu dit is een goed begin als je nog niet warm ben? Het begin was weer zo gezamenlijk tussen de loper dus weer heel veel "bueno dia's en "Bon Camino,  de omgeving veranderde in hoge bergen rotswanden en het ging door hele leuke en echt zeer oude dorpjes sommige leken wel weer van die spookdorpjes bijna onbewoond en vervallen. Maar het begon weer te klimmen en te klimmen vreselijk gewoon deze waren wel zo saai en erg lang en zwaar, tegen 12.00 uur hadden we nog geen 25 km gefietst vanaf 08.00 uur het schoot echt niet op en dat duurde nog wel even tegen 15.00 uur hadden we meer als 40 km geklommen, nou ik was het goed zat dat is me nog geen enkele keer overkomen, en ik niet alleen maar na de laatste klim hoopte we dat er een fijn afdaling zou komen maar deze liet ook nog op zich wachten weer een klimmetje, om moedeloos van te worden, het was echt ik mag het niet zeggen maar een kl.......dag, het was het hoogste punt van het stuk naar Santiago  1345 m, bij Cebreiro, even uitblazen bij het plegrimsbeeld  "Alto San Roque" dat voluit tegen de wind optornt, vaak kan daar de wind plotseling erg sterk op komen zetten. Uiteindelijk konden we gaan dalen12 km. lang, staat ook niet in verhouding met het aantal km. welke geklommen zijn maar goed, even uitrusten dan maar en heel erg goed opletten het kon wel erg hard gaan. Tijdens deze afdaling begon het verderop heel erg te onweren en met enkel bliksemstralen en een heel donkere lucht, beneden aan gekomen in Triacastela daar begon het iets te regen, even overleggen wat en hoe, daar ook even een Amerikaanse jong meisje geholpen, haar zadel was los gaan zitten en deze vroeg ons ook de weg want ze was zonder routeboekje op pad. In een cafeetje zijn we wat gaan drinken en toen begon het pas echt te stortregen, wat een geluk dat we niet op de fiets zaten, (onze geluk poppetjes?) dat duurde wel een poosje dus het begon erg laat geworden, we vonden het niet fijn om verder te gaan, het was inmiddels wel droog geworden, we besloten om waar we zaten te overnachten, helaas alles vol en ook in het dorp, dus dan toch maar verder z'n 10 km. Nou dat is te doen. Op goed geluk want het was laat en slecht weer dus het zou overal wel vol kunnen zijn. Buiten komen we weer onze twee Belgen tegen die toevallig daar wel konden overnachten, even nagevraagd of ze onze twee ander fietsers Karolien en Paula hadden gezien, volgen hun was Paula wel gezien in dit dorpje maar zeker weten wisten ze niet. Karolien was niet meer gezien, jammer. Door gefietst naar Samos, de weg dampte gewoon warm asfalt en regen, mooi gezicht. In Samos aan gekomen gelijk de eerste de beste Albergue genomen die had gelukkig nog plaats, fietsen naar binnen en de kamer op, het was een hostel heerlijk om zo niet meer tussen die snurkers te slapen voor een keertje en lekker warm. Dan volg het gebruikelijke ritueel weer, hoef ik nu niet meer uit te leggen!!!. Wat wel jammer was dat we de wedstrijd Nederland tegen Chilli hebben gemist, want in een restaurantje net naast ons hotelletje waar we gegeten hebben, hadden ze alleen de wedstrijd van Spanje opstaan. Gauw weer even de site en de foto's en ons voorbereiden op een volgende zware dag volgens het route boekje naar Melide.